گزارش یک مورد پارزی ناشی از زوستر در یک زن مبتلا به دیابت ۷۲ ساله

مقدمه: واریسلا زوستر پاتوژن انحصاری انسان است ، عفونت اولیه بطور تی پیک در دوران کودکی رخ می دهد و باعث واریسلا می گردد. همانند سایر اعضاء خانواده هرپس ویروس ها در دوره نهفتگی عفونی نیست، اما می تواند در مدت زمان دیرتر فعال شود و از طریق آکسون ها به پوست مهاجرت نماید و از سلولی به سلول دیگر گسترش یافته و در اپیدرم نفوذ نماید. معرفی بیمار: در این مطالعه زنی 72 ساله با سابقه دیابت و هیپرتانسیون گزارش می شود که بعلت احتباس ادراری همراه با ضعف پارستزی اندام تحتانی راست و اختلال حرکتی بستری می شود. مشکلات بیمار همراه با بروز ضایعات وزیکولر اولسره یکطرفه درناحیه ساکرال بود که به کپل و قسمت خارجی واژن انتشار داشت. l.p با تشخیص رادیکوپاتی التهابی انجام شد که با توجه به تشخیص مننژیت آسپتیک بیمار تحت درمان با آسیکلوویر و پردنیزولون قرار گرفت و با حال عمومی خوب و بر طرف شدن کلیه علایم مرخص شد. نتیجه نهایی: یکی از عوارض زوستر ضعف حرکتی در اعصاب غیر کرانیال است که تحت عنوان زوستر پارزی نامیده می شود ضعف بطور ناگهانی در مدت 2 تا 3 هفته پس از شروع راش پیشرفت می کند و باعث درگیری انتهاها می گردد. در بیمار ما نیز 3 هفته پس از شروع راش عوارض عصبی بروز کرد. توصیه می شود در بیمارانی که با علایم پارزی همراه با احساس گزگز (پارستزی) مراجعه می کنند معاینه از نظر ضایعات پوستی انجام گیرد.